نشست نامتقارن

نشست نامتقارن

نشست نامتقارن در سازه به معنی استفاده از روش‌های نامناسب برای نگهداری و حمایت از سازه است. برای مثال، استفاده از اجزای سازه‌ای که دارای کیفیت پایین، ضعیف و غیر استاندارد هستند، نامناسب بودن روش‌های نصب و نگهداری سازه و عدم رعایت اصول ایمنی و استاندارد در طراحی و ساخت سازه می‌تواند به نشست نامتقارن در سازه منجر شود.

نشست نامتقارن در سازه می‌تواند به عوارض جدی مانند شکستگی سازه، ترک‌ها و تغییر شکل‌های ناخواسته در سازه منجر شود. این عوارض ممکن است منجر به خطرات جدی برای افرادی که در محیط سازه کار می‌کنند، و همچنین برای ساکنین و بازدیدکنندگان سازه شود.

بنابراین، برای جلوگیری از نشست نامتقارن در سازه، باید از اجزای سازه‌ای با کیفیت و استاندارد استفاده شود، روش‌های نصب و نگهداری سازه به درستی اعمال شود، و اصول ایمنی و استاندارد در طراحی و ساخت سازه رعایت شود. همچنین، نظارت و بازرسی دوره‌ای بر روی سازه‌ها و اجزای آنها نیز برای جلوگیری از نشست نامتقارن در سازه بسیار مهم است.

 

برای جلوگیری از نشست نامتقارن چه باید کرد؟

برای جلوگیری از نشست نامتقارن، ابتدا باید شرایط زمینی و ویژگی‌های خاک در منطقه مورد نظر مورد بررسی قرار گیرد. در صورتی که خاک در منطقه مورد نظر دارای ویژگی‌هایی مانند کمانش، شکستگی، جابجایی و یا تغییرات حجمی بالا باشد، باید از روش‌های پایدارسازی مناسب برای جلوگیری از نشست نامتقارن استفاده شود.

یکی از روش‌های پایدارسازی، استفاده از شمع بتنی است. در این روش، شمع‌هایی به صورت عمودی در زمین فرو می‌روند و در انتهای آن‌ها بتن ریخته می‌شود. با این کار، مقاومت و پایداری خاک در اطراف گود افزایش می‌یابد و نشست نا متقارن کاهش می‌یابد.

دیگر روش‌های پایدارسازی شامل استفاده از دیوار حائل، پوشش گیاهی، چوب و … هستند. هر یک از این روش‌ها بسته به شرایط محیطی و خاک، ممکن است مناسب باشند. برای انتخاب روش مناسب پایدارسازی، بهتر است با کارشناسان متخصص ما در ارتباط باشید .

 

علل نشست نامتقارن

ضعف در خاک زیر پی ساختمان: خاک‌های ضعیف و نامناسب می‌توانند باعث نشست نامتقارن ساختمان شوند.

ضعف در فونداسیون: فونداسیون نامناسب یا ضعیف می‌تواند باعث نشست نامتقارن ساختمان شود.

تغییرات ناگهانی در خواص مکانیکی خاک: تغییرات ناگهانی در تراکم و دانه‌بندی خاک و همچنین خواص مکانیکی آن می‌تواند به نشست نامتقارن ساختمان منجر شود.

علائم و نشانه‌های نشست نامتقارن در ساختمان‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ترک‌های افقی و عمودی در دیوارهای زیرزمین: این ترک‌ها نشان دهنده وجود اشکال در فونداسیون هستند.
کج شدن و خم شدن دیوارهای زیرزمین: این نشانه نشست ساختمان است.
ترک خوردگی در طول درزهای دیوار فونداسیون: این نشانه نیز از وجود اشکال در فونداسیون ساختمان است.
برای مقابله با نشست نامتقارن در ساختمان‌ها، روش‌های مقاوم سازی و تقویت می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال، تقویت و بهسازی خاک زیر پی می‌تواند از جمله روش‌های مقاوم سازی سازه‌های بتنی باشد

چگونه می‌توان از اجزای سازه‌ای با کیفیت استفاده کرد؟

برای استفاده از اجزای سازه‌ای با کیفیت، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

۱. انتخاب تأمین کنندگان و تولیدکنندگان با کیفیت: برای انتخاب تأمین کنندگان و تولیدکنندگان با کیفیت، باید به معیارهایی مانند استانداردهای صنعتی، مجوزهای لازم و سوابق قبلی آنها توجه کنید.

۲. استفاده از مواد با کیفیت: برای اطمینان از کیفیت اجزای سازه، باید از مواد با کیفیت استفاده کنید. بهتر است از موادی که توسط سازمان‌های معتبر تأیید شده‌اند، استفاده کنید.

۳. رعایت استانداردها: برای اطمینان از کیفیت اجزای سازه، باید استانداردهای صنعتی را رعایت کنید. این استانداردها شامل طراحی، ساخت و نصب اجزای سازه می‌شوند.

۴. انجام بازرسی‌های دوره‌ای: برای اطمینان از کیفیت اجزای سازه، باید بازرسی‌های دوره‌ای روی سازه‌ها و اجزای آنها انجام دهید. این بازرسی‌ها باید توسط کارشناسان مجرب و متخصص انجام شود.

۵. رعایت اصول ایمنی: برای اطمینان از کیفیت اجزای سازه، باید اصول ایمنی را رعایت کنید. این شامل استفاده از تجهیزات ایمنی، نصب و نگهداری صحیح اجزای سازه و رعایت اصول ایمنی در فرآیند ساخت و نصب سازه است.

با رعایت این اصول، می‌توانید از اجزای سازه‌ای با کیفیت استفاده کنید که می‌تواند به افزایش عمر مفید سازه و کاهش هزینه‌های نگهداری و تعمیرات آن کمک کند.

 

چگونه می‌توانم وضعیت نشست سازه را بررسی کنم؟

برای بررسی وضعیت نشست سازه، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:

۱. بازدید از سازه: بازدید از سازه و بررسی تغییرات ظاهری آن می‌تواند به شناسایی نشانه‌های اولیه نشست سازه کمک کند. این تغییرات می‌تواند شامل ترک‌ها، تغییر شکل‌های ناخواسته، عدم تعادل و انحراف سازه باشد.

۲. اندازه‌گیری نشست سازه: اندازه‌گیری نشست سازه با استفاده از سنجش‌گرهای نشست، می‌تواند به شناسایی نشست سازه کمک کند. این سنجش‌گرها می‌توانند در نقاط مختلف سازه نصب شوند و تغییرات ایجاد شده در سازه را در طول زمان نشان دهند.

۳. تحلیل دینامیکی سازه: تحلیل دینامیکی سازه با استفاده از نرم‌افزارهای مخصوص، می‌تواند به شناسایی نشست سازه و تحلیل تأثیرات آن روی سازه کمک کند.

۴. استفاده از روش‌های غیرمخرب: روش‌های غیرمخرب مانند رادار، اولتراسونیک و تصویربرداری با اشعه ایکس، می‌توانند به شناسایی نشست سازه و تغییرات داخلی آن کمک کنند.

۵. مطالعات میدانی: مطالعات میدانی برای بررسی وضعیت نشست سازه و تأثیر آن بر روی سازه می‌تواند مفید باشد. این مطالعات می‌تواند شامل مطالعات خاکی، مطالعات ژئوتکنیکی و مطالعات هیدرولیکی باشد.

با توجه به اینکه بررسی وضعیت نشست سازه به موارد فنی و پیشرفته‌ای نیاز دارد، بهتر است این کار را توسط متخصصان متعددی انجام دهید. همچنین، برای جلوگیری از نشست نامتقارن سازه بهتر است در طراحی و ساخت سازه، از متخصصان و کارشناسان مجرب استفاده کنید.

 

ارتباط بین نشست نامتقارن با پایدار سازی گود

در مورد ارتباط پایدارسازی گود با نشست نامتقارن نیز باید گفت که در صورتی که گودهای عمیقی برای ساخت سازه‌ای به عمق زیادی حفر شوند، خاک‌های اطراف گود به سمت داخل گود حرکت کرده و موجب نشست سازه می‌شوند. بنابراین، برای پایدارسازی گود و جلوگیری از نشست سازه، می‌توان از روش‌هایی مانند استفاده از پایه‌های عمیق، سازه‌های پوشیده، پایدارسازی خاک با استفاده از مهندسی ژئوتکنیک و سایر روش‌های پایدارسازی استفاده کرد. با این کار می‌توان نشست نامتقارن را کاهش داد و پایداری سازه را بالا برد.

 

طراحی و ساخت سازه با اصول مهندسی

انتخاب مواد ساختمانی با کیفیت: انتخاب مواد ساختمانی با کیفیت و استاندارد می‌تواند به جلوگیری از نشست سازه و خرابی آن کمک کند. استفاده از مواد با کیفیت پایین می‌تواند باعث کاهش عمر مفید سازه شود.

استفاده از روش‌های ساخت مناسب: استفاده از روش‌های ساخت مناسب و با رعایت استانداردهای مربوطه، می‌تواند به جلوگیری از نشست سازه کمک کند. این روش‌ها می‌توانند شامل روش‌های فرم‌دهی، خشک کنی، نصب و تثبیت مواد، و اجرای بازرسی‌های کیفیت باشد.

رعایت نسبت‌های مناسب در طراحی: رعایت نسبت‌های مناسب در طراحی سازه، می‌تواند به جلوگیری از نشست سازه کمک کند. این نسبت‌ها می‌توانند شامل نسبت‌های طول به پهنا، ارتفاع به پهنا و وزن به قدرت سه باشند.

اجرای بازرسی‌های دوره‌ای: اجرای بازرسی‌های دوره‌ای برای بررسی وضعیت سازه و تشخیص نشست سازه می‌تواند به جلوگیری از نشست نامتقارن سازه کمک کند.

رعایت اصول ایمنی: رعایت اصول ایمنی در نصب و نگهداری سازه، می‌تواند به جلوگیری از خطرات ناشی از نشست نامتقارن سازه کمک کند.

انجام مطالعات جامع: انجام مطالعات جامع برای بررسی وضعیت نشست سازه و اقدام به تعمیرات و تقویت سازه‌های نشست‌دار، می‌تواند به جلوگیری از نشست نامتقارن سازه کمک کند.

 

نشانه های نشست نامتقارن چیست؟

۱. تراکم ناهمگن: در صورت نشست نامتقارن، تراکم سازه در نقاط مختلف آن متفاوت است. این ممکن است باعث ایجاد تراکم ناهمگن در طول و عرض سازه شود و موجب ایجاد تغییر شکل‌های نامتقارن و عدم توازن در سازه گردد.

۲. شکستگی و ترک‌ها: نشست نامتقارن می‌تواند باعث ایجاد نیروهای غیر یکنواخت در سازه شود که ممکن است منجر به شکستگی و ترک‌های نامتقارن در قسمت‌های مختلف سازه گردد.

۳. انحرافات بزرگ: نشست نامتقارن می‌تواند باعث ایجاد انحرافات بزرگ در سازه شود. این انحرافات می‌توانند به صورت انحنا، انحراف طولی یا عرضی در سازه ظاهر شوند و ممکن است منجر به عدم توازن و کاهش عملکرد سازه شود.

۴. تغییرات در رفتار سازه: نشست نامتقارن ممکن است باعث تغییر در رفتار سازه شود. به عنوان مثال، در سازه‌هایی که از سیستم‌های جوشی یا برشگیری استفاده می‌کنند، نشست نامتقارن می‌تواند باعث کاهش ظرفیت اتصالات و ایجاد ضعف‌های مکانیکی شود.

 

پایدارسازی گود چگونه مانع نشست ساختمان میشود؟

پایدارسازی گود یکی از روش‌هایی است که برای کنترل و کاهش نشست ساختمان‌ها در اثر حفر گودها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش‌ها به منظور تقویت خاک و افزایش استحکام آن در اطراف گود انجام می‌شوند.

برخی از روش‌های پایدارسازی گود به شرح زیر است:

۱. استفاده از جدار پشتیبان (شیلدینگ): در این روش، جدارهای عمودی یا مورب به عنوان پشتیبان در اطراف گود احداث می‌شوند تا از کاهش فشار خاک و حفاظت از خاک‌های اطراف گود جلوگیری شود. این جدارها می‌توانند از مواد مختلفی مانند بتن مسلح، سازه‌های فولادی یا پنل‌های پیش‌ساخته ساخته شوند.

۲. استفاده از پایه‌گذاری عمیق: در این روش، از پایه‌گذاری عمیق مانند پی های متصل به ساختمان استفاده می‌شود. این پی‌ها به خاک‌های عمیق تر انتقال بار می‌دهند و باعث مقاوم سازی می شوند.

۳. استفاده از دیواره‌های سازه‌ای: در این روش، دیواره‌های سازه‌ای مانند دیواره‌های تیرپیچی یا دیواره‌های مخروطی استفاده می‌شود. این دیواره‌ها به عنوان پشتیبان در اطراف گود عمل می‌کنند و از نشست ساختمان جلوگیری می‌کنند.

۴. تزریق مواد پایدارسازی: در این روش، مواد پایدارسازی مانند رزین‌ها، ژئوپلیمرها و سیمان تزریق می‌شوند. این مواد با افزایش استحکام و کاهش تراکم خاک،باعث مقاوم سازی ساختمان می شوند.

۵. استفاده از پرکننده‌ها: استفاده از پرکننده‌ها مانند گرانول‌های مصنوعی، فوم‌های سبک و پلی‌استایرن در خاک‌ها به منظور افزایش استحکام و کاهش نشست ساختمان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این روش‌ها بسته به شرایط خاکی و محیطی متفاوتی اعمال می‌شوند و برای هر پروژه خاص، بررسی دقیق‌تری نیاز است تا بهترین روش پایدارسازی گود انتخاب شود. همچنین، همکاری با مهندسین متخصص و مشاوران سازه نیز در این زمینه بسیار مفید است تا بتوانند با توجه به شرایط و نیازهای خاص پروژه، راه‌حل مناسبی را پیشنهاد دهند.

روش های مقاوم سازی جهت نشست ساختمان نامتقارن

استفاده از سامانه‌های معابره: استفاده از سامانه‌های معابره می‌تواند به توزیع یکنواخت نیروها و جابجایی نشست در ساختمان کمک کند. این سامانه‌ها می‌توانند شامل معابره‌های افقی و عمودی، پیچشی و متحرک باشند که نیروها را بین بخش‌های مختلف ساختمان توزیع می‌کنند.

استفاده از سیستم‌های تعادل نیروی عملکردی: سیستم‌های تعادل نیروی عملکردی می‌توانند به توازن نیروها و جابجایی نشست در ساختمان کمک کنند. مثال‌هایی از این سیستم‌ها شامل سیستم‌های ضد جابجایی و جبران جابجایی هستند که توانایی انتقال نیروهای عملکردی را دارند.

تقویت قاب‌ها و عناصر سازه‌ای: با تقویت قاب‌ها و عناصر سازه‌ای که بیشترین نیروها را دریافت می‌کنند، می‌توان مقاومت ساختمان را در برابر نشست نامتقارن افزایش داد. این شامل استفاده از روش‌های تقویت فولادی، تقویت بتن با استفاده از الیاف، افزایش ضخامت عناصر سازه‌ای و افزایش مقاومت مصالح است.

استفاده از سیستم‌های مهاربندی: سیستم‌های مهاربندی می‌توانند نیروهای ناعملکردی را به صورت توزیع شده در ساختمان جذب کنند و از افزایش نشست تا حد ممکن جلوگیری کنند. سیستم‌های مهاربندی شامل مهاربندی رباتیک، مهاربندی فولادی، مهاربندی بر پایه مصالح خاص و سیستم‌های مهاربندی هیدرولیکی می‌شوند.

استفاده از روش‌های تغییر شکل کنترل شده: استفاده از روش‌های تغییر شکل کنترل شده می‌تواند اثر نشست نامتقارن را کاهش دهد. این شامل استفاده از سیستم‌های عایق کننده و انحراف کننده بار، سیستم‌های دینامیکی و استفاده از مصالح تغییر شکل پذیر می‌شود.

چطور مطمئن شویم که ساختمان پس از تعمیر یا اصلاحات، دیگر نشست نامتقارن نخواهد داشت؟

• علل نشست نامتقارن را شناسایی کنید. قبل از شروع تعمیرات، باید علت نشست نامتقارن ساختمان را شناسایی کنید.

• تعمیرات مناسب را انجام دهید. پس از شناسایی علت نشست نامتقارن، باید تعمیرات مناسب را انجام دهید. این تعمیرات باید به گونه ای انجام شوند که از نشست نامتقارن مجدد ساختمان جلوگیری کنند.

• نظارت پس از تعمیرات: پس از انجام تعمیرات، باید ساختمان را به طور منظم تحت نظارت قرار دهید تا از عدم نشست نامتقارن مجدد آن اطمینان حاصل کنید.

• از یک مهندس سازه واجد شرایط برای طراحی و نظارت بر تعمیرات استفاده کنید. یک مهندس سازه می تواند به شما کمک کند تا علت نشست نامتقارن را شناسایی کنید و تعمیرات مناسب را انجام دهید.
• از مواد و تکنیک های ساخت و ساز با کیفیت استفاده کنید. استفاده از مواد و تکنیک های ساخت و ساز با کیفیت می تواند به افزایش دوام تعمیرات و کاهش خطر نشست نامتقارن مجدد کمک کند.
• نظارت پس از تعمیرات را جدی بگیرید. نظارت پس از تعمیرات به شما کمک می کند تا در صورت بروز هرگونه مشکل، آن را به سرعت تشخیص و برطرف کنید.
• اگر عوامل طبیعی باعث نشست نامتقارن شده باشند، ممکن است لازم باشد اقداماتی برای کاهش اثرات این عوامل انجام دهید. این کار می تواند با استفاده از تکنیک های مهندسی ژئوتکنیک مانند تقویت خاک یا مهار کردن رانش زمین انجام شود.

ارتباط بین سازه نگهبان با نشست نامتقارن

در طراحی سازه نگهبان، باید به نشست نامتقارن توجه شود. هدف اصلی در طراحی سازه نگهبان، کاهش نشست نامتقارن در سازه است. برای این منظور، انتخاب مواد مناسب و اجرای صحیح سازه نگهبان، به همراه توجه به شرایط خاکی و بارگذاری‌های متقارن و نامتقارن، از اهمیت بالایی برخوردار است.

نشست نامتقارن می‌تواند به علت خصوصیات خاکی در ارتباط با سازه نگهبان رخ دهد. مشخصات خاک مانند خاصیت تراکم، تغییرات رطوبت، و خاصیت کمپرسیونی خاک، می‌تواند در نشست نامتقارن تأثیرگذار باشد. در صورتی که خاک‌های مختلف در نزدیکی سازه نگهبان خصوصیات خاکی متفاوتی داشته باشند، نشست نامتقارن در سازه ممکن است به وجود بیاید.

بارگذاری نامتقارن روی سازه نگهبان نیز می‌تواند منجر به نشست نامتقارن شود. بارگذاری نامتقارن ممکن است به دلیل توزیع نامتقارن بارها، اندازه و مکان بارها، و یا تأثیر عوامل خارجی مانند تغییرات رطوبت و نفوذ آب باشد.

تاثیر شمع بتنی درجا در نشست نامتقارن

استفاده از شمع بتنی درجا می‌تواند تأثیر مهمی در کاهش نشست نامتقارن سازه داشته باشد. نشست نامتقارن زمانی ایجاد میشود که بارهای ناهمگن یا شرایط خاص، باعث ایجاد تفاوت‌های نشست در سازه شود. این تفاوت‌ها در نشست ممکن است باعث تغییر شکل و تنش‌های نامطلوب در سازه شود و در نتیجه ممکن است عارضه‌هایی مانند ترک‌ها، نشست‌های غیرمجاز و کاهش پایداری سازه را ایجاد کند.

با استفاده از شمع بتنی درجا، می‌توان نشست نامتقارن را کاهش داد و به بهبودی  پایداری سازه دست یافت. شمع‌های بتنی درجا به عنوان پشتیبان‌های عمودی در نقاطی که نشست نامتقارن وجود دارد، قرار می‌گیرند. این شمع‌ها به طور معمول در زیر پایه‌های سازه نصب می‌شوند و به صورت نیروی عمودی از سازه به سمت زمین منتقل می‌کنند.

با استفاده از شمع بتنی درجا، این نیروهای عمودی به طور متوازن و همگن به زیرسازی فشاردهنده انتقال می‌یابند. این عمل باعث کاهش نشست نامتقارن و توزیع بهتر بارها در سازه می‌شود. از این رو، شمع بتنی درجا می‌تواند بهبودی در توزیع بار و کاهش نشست نامتقارن به همراه داشته باشد.

همچنین، شمع بتنی درجا می‌تواند اثرات ناشی از تغییرات در خواص خاک را کاهش دهد. با استفاده از شمع بتنی درجا، نیروهای ناشی از تغییرات خاکی که ممکن است منجر به نشست نامتقارن شوند، جذب و توزیع می‌شوند و از انتقال آنها به سازه جلوگیری می‌شود.

در نتیجه، استفاده از شمع بتنی درجا می‌تواند بهبودی قابل توجه در کاهش نشست نامتقارن و افزایش پایداری سازه به همراه داشته باشد. با این حال، طراحی، نصب و اجرای صحیح شمع بتنی درجا بسیار مهم است و نیاز به مطالعه و تحلیل دقیق در خصوص شرایط سازه و خواص خاک مورد نیاز دارد.

عوامل موثر در هزینه ترمیم نشست نامتقارن

۱.علت نشست نامتقارن:

اگر علت نشست به راحتی قابل اصلاح باشد (مثل اصلاح خاک یا تقویت سازه)، هزینه ممکن است کاهش یابد. اما اگر نیاز به تغییرات بزرگ‌تری باشد، هزینه ممکن است افزایش یابد.

۲.نوع و اندازه خسارت:

اگر خسارت‌ها در ساختمان گسترده باشند و نیاز به تعمیرات جزئی یا جایگزینی اجزای مهم باشد، هزینه ترمیم ممکن است بیشتر باشد.

۳.ابعاد ساختمان:

ابعاد ساختمان و مقیاس نشست نامتقارن نیز تأثیرگذار است. در ساختمان‌های بزرگ‌تر، هزینه ترمیم ممکن است بیشتر باشد.

۴.روش ترمیم:

استفاده از روش‌های پیشرفته ترمیم ممکن است هزینه را افزایش دهد. روش‌های سنتی و یا استفاده از مصالح اقتصادی‌تر می‌تواند هزینه را کاهش دهد.

۵.موقعیت جغرافیایی:

موقعیت جغرافیایی ساختمان نیز می‌تواند هزینه ترمیم را تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال، در مناطق دسترسی به تخصص‌ها و مواد ساختمانی ساده‌تر باشد، هزینه ممکن است کاهش یابد.

لطفا اطلاعات تکمیلی را در صفحات دیگر جستجو بفرمایید : تری دی پنل –  پایدارسازی گود